Leven met Lipoedeem; dat vervelende stemmetje in je hoofd

Ik zeg ‘meestal’, want toch hoor ik steeds weer dat stemmetje in mijn hoofd. Als ik naar foto’s van mezelf kijk denk ik ‘kijk die dikke pootjes’, ‘kijk die lipoedeem benen’ of ‘die armen, ik had misschien toch iets anders aan moeten trekken’. Altijd weer dat vervelende stemmetje.

Dat stemmetje, het ego, hebben we allemaal. Het begint zich al te vormen wanneer je nog maar een baby bent. Het is eigenlijk een soort overlevingsmechanisme. Een manier om de spelregels van het leven te leren kennen. Het leert je om aandacht te krijgen van je ouders of om leuk gevonden te worden door je klasgenootjes.

Het ego heeft ons doen geloven dat we externe goedkeuring nodig hebben van onze omgeving. Hierdoor ga je jezelf vergelijken met andere. En in een maatschappij vol ‘perfecte’ Instagram meiden is dat verdomd lastig. Zeker als je lipoedeem hebt en jouw benen, jouw armen of eigenlijk je hele lijf er anders uit ziet dan bij de meeste vrouwen om je heen.

Lipoedeem is hierdoor niet alleen een fysieke aandoening. Veel vrouwen met lipoedeem ontwikkelen ook mentale klachten, onzekerheden, angsten en zelfs depressie. Mede door het enorme gebrek aan kennis over lipoedeem in de reguliere zorg voelen veel vrouwen zich onbegrepen en hulpeloos met alle gevolgen van dien. Ook mijn huisarts zei me destijds dat ik gewoon minder zout moest eten en mijn benen omhoog moest leggen. Ach ‘ik moest er maar mee leren leven’.

Gelukkig weet ik inmiddels beter. En de Quadrivas behandelingen hebben natuurlijk veel voor mij gedaan. Mijn man zegt altijd; ‘kon je jezelf maar zien door mijn ogen’. Maar helaas dat gaat niet, ik moet het zelf doen. Ik moet van mijzelf houden zoals ik ben, ook met lipoedeem! Ik werk hier hard aan en neem mijn cliënten mee in dit proces, als ervaringsdeskundige en als coach.

Minder ego, meer liefde! ❤️
To be continued…